Zwierzenia znajomej
Zwierzenia znajomej.
Jej przyjaciel miał na imię" Pomyłka"
I wystarczyła tylko jedna chwilka ,
by wszystko zamienił w pył .
Dziewczyno mówiłam do niej ,
jak byłaś w potrzebie to gdzie on był .
On widział tylko lata Twoje młode
a Ty jego urodę .
To za mało dziewczyno Ty moja
aby przez całe życie iść .
Miłośći tu nie było ,
tylko winogron słodka kiść .
A kiedy zjadł i była pusta miska ,
to jego niby miłość prysła.
Iwona D.2008.
autor
Iwona Derkowska
Dodano: 2009-05-09 12:45:38
Ten wiersz przeczytano 1145 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Bardzo sensowne rozważania nad ulotnym
pięknem...niestety pustym,pozbawionym miłośći
Ciekawy wiersz, można go czytać wielokrotnie to
dobrze.