Zwietrzała miłość
Witam wszystkich czytelników po dłuższej nieobecności. Mile widziane uwagi
Na próżno szukasz tego co wygasło.
Nie znajdziesz iskry, gdzie kiedyś
płomienie,
dawały oczom jako gwiazdom jasność.
Tamtejsze chwile, jedynie wspomnieniem.
Po cóż powracasz, jakie to nadzieje
w tęsknocie pragną, porzuconych doznań?
Miłość jak wino, rozlane wietrzeje,
a takim przecież upić się nie można.
autor
Sotek
Dodano: 2018-09-27 12:14:02
Ten wiersz przeczytano 3123 razy
Oddanych głosów: 127
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (119)
*to raczej
Jeśli już coś wygasło tkr aczej nie da się tego
rozpalić na nowo...
Pozdrawiam serdecznie :)
Przypomniała mi się zaraz piosenka Lady Pank
"Wczorajsza miłość" i zaczęłam bezwiednie śpiewać :)))
Śliczny wiersz Marku :)
Pozdrawiam ciepło :)
Płomieni chyba brakuje, iskry nie podają,
bo prostej zapalniczki, popatrz już nie mają.
Miłego wieczoru Marku.
Smutno bardzo o miłości, której już nie ma, pozdrawiam
serdecznie.
Bardzo ładny wiersz, co prawda, msz miłość tak szybko
nie wietrzeje Mareczku...
Serdeczności przedświąteczne przesyłam:)
pięknie opisales ten stan.. gdy niby razem, ale juz od
dawna osobno
Ja pije takie właśnie wino... Licxąc że może nabierze
procentów.
Ciężko po zdradzie zaufać znów i pokochać.
Może faktycznie na próżno szukam tego co wygasło.
Zapadają w serce Twoje wiersze.
Pozdrawiam ciepło
Patrycja
drugi raz do tej samej wody się nie wchodzi, a i
zwietrzałość uleciała z wiatrem, świetny wiersz Marku
:)
bardzo prawdziwy i swietnie napisany
Piękny wiersz ...pozdrawiam Cię cieplutko...
Piękny wiersz, delikatny i pełen tęsknoty. Serdecznie
pozdrawiam
Nie można, to prawda.
Piękny wiersz.
Pozdrawiam:)
bardzo ładny wiersz Marek, pzdr Maciek
Zajrzałam, ale już czytałam ten piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)