Zwyczajne piękno

Piękne są góry i piękne doliny
Piękne wyżyny i piękne niziny
Piękne jest słońce kiedy wschodzi
A jeszcze piękniejsze kiedy zachodzi
Wszystko to doskonale jest stworzone
Rzeka dobrze wie w którą ma płynąć stronę

Co by się stało gdyby wystąpił błąd
I rzeka zaczęła płynąć pod prąd
Nikt nie zastanawia się nad takimi sprawami
Bo ludzie z reguły są zabiegani
Nie mają czasu na podziwianie
A jeszcze tym bardziej na dziękowanie
Nie wiedzą nawet za co dziękować
Twierdząc że szczęście się przed nimi chowa
Mijają go w tym swoim pędzie
Martwią się o jutro „bo co to będzie”
I przeliczają swój skromny grosz
Twierdząc że Bóg im robi na złość

Nie mają pojęcia o swoim błędzie
Co omijają w tym swoim pędzie
Co zostawiają daleko za sobą
A czas przemija cofnąć go nie mogą

Te piękne góry i doliny
Te wyżyny i niziny
Słońca wschody i zachody
To jest wielki dar Boży

To wszystko co wydaje się nam zwyczajne
To tak naprawdę nie jest normalne
Bo to jest wielką hojnością Boga
Za którą powinniśmy mu dziękować

autor

Nera1990

Dodano: 2007-07-05 15:43:15

Ten wiersz przeczytano 898 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie