Zwyczajnie
Nie chcę zapędzać się za daleko
w teorie względności, początku świata.
Wystarczy, że widzą moje oczy,
że dusza tęskni, a serce wzlata.
Nie chcę się gmatwać w spory nauki
o prapoczątek, czy o świadomość.
Wystarczy, że mogę Cię wziąć w ramiona,
zobaczyć jak oczy twe ciągle gdzieś
gonią.
Poczuć ramiona ciepłe na szyi,
usłyszeć serca bicie w pośpiechu,
widzieć jak rośniesz, jak mnożysz
pytania,
lub się zanosisz zwyczajnie ze śmiechu.
Nie wiem czy wszechświat gdzieś tam się
kończy,
czy wieczność jest zmienna, czy
jednostajna,
czy ewolucja dotyczy nieba,
czy Bóg to naraz wszystko ogarnia.
Nie wiem i wiedzieć już nawet nie
pragnę.
Zbyt wiele pytań zamydla oczy.
Tak łatwo można przegapić życie,
gdy wciąż z myślami walki się toczy.
A życie płynie gorącą krwią w żyłach,
zapałem w sercu, zachwytem w duszy,
miłością najczulszą i najzwyklejszą,
gdy patrzę w pełne ufności oczy.
Nie chcę zapędzać się za daleko
w tajniki nauki, teorie bytu.
Chcę tylko patrzeć jak śpisz spokojnie
i wiedzieć, że dotrwasz kolejnych świtów.
zielonaDana
Komentarze (23)
Najważniejsze życiowe czyli w
sumie zwyczajne.
Bo czy jesteśmy symulacją, czy mózgiem Boltzmsna czy
sobą czy swoją kopią, materia czy strukturą
matematyczną to i tak się zapętlamy, decydujemy,
poznajemy, kochamy i nie mamy wpływu na "viało"
"podswiafomośc" na głupotę ludzi i własną. Ale takie
rozmyślania o końcach świata i wsxechświatach
równoległych dla mnie są krzepiące, wyzwalające, o
krok jest pełnia wtedy i rozwiazanie
Ciekawe rozważania
Pozdrawiam serdecznie :)
Ciekawe rozważania
Pozdrawiam serdecznie :)
Pięknie oddajesz matczyną miłość w tym wierszu,
Danusiu,
pozdrawiam serdecznie :)
Ach, wiersz przepiękny.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pięknie, ale jak inaczej ukazać miłość do dziecka :)
Zwyczajne sprawy ale bardzo ważne dla nas z nich
składa się całe nasze - piękny wiersz:-)
pozdrawiam
Przepiękny wiersz płynie jak rzeka ...w sercu radość
niesie ...
Dziękuję za życzenia dla Jadzi ...
Nie chce zapędzać się za daleko
Od natręctw może rozboleć głowa
Z całej fizyki jedynie bawi
mnie jeden dział "energia jądrowa".
Wiersz fajny na duży plus:))
Bardzo trafnie.
Tak łatwo można przegapić i życie i szczęści, łapmy
więc to co jest tuż obok najwazniejsze i
najpiekniejsze.
codzienność poranki posiłki sen i pomiędzy tym a
tamtym głowa pełna myśli..."chcę tylko" ta prostota
mnie urzekła
Dziecko może zastąpić cały świat.
Ładne i trafne. Czego więcej trzeba?. Pozdrawiam.
...do przodu żyć,
żyć kolorowo...
pozdrawiam:))