Zwyczajnie piękni
Świadomi tego, ile wiosenek mają już za
sobą,
nie dostrzegają srebrnych nitek na
skroniach,
jesienność nie zdołała odebrać ochoty do
życia,
choć lata prędko lecą, im niespieszno
donikąd.
Czas strawił urodę, lecz młodości serc nie
zdołał,
nadal chłoną czułe szepty śmiechem
przerywane,
dotyk, muśnięcia ustami przyjemność
sprawiają,
szczęśliwi, na upływ czasu wzruszają
ramionami.
"Nigdy nie zestarzeje się serce, które kocha" Sokrates
autor
_wena_
Dodano: 2016-03-02 17:29:34
Ten wiersz przeczytano 3886 razy
Oddanych głosów: 86
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (111)
Piękny, ciepły wiersz o miłości weno.
Pójdźmy razem za rękę w dwoje.
Razem pokonamy wszystkie znoje!
Miłego wieczoru.
Pozdrawiam serdecznie:))
Pięknie i ciepło o miłości w jesieni życia
pozdrawiam
Wando wraz z Twoimi metaforami popłynąłem morzem
miłości
pozdrawiam
Uroczy wiersz:) Serdecznie pozdrawiam:)
pięknie i nie tylko na papierze,
ale i w rzeczywistości.
Pozdrawiam serdecznie
Bo razem, we dwoje to i upływ czasu nie ważny.
Bardzo optymistyczny wiersz,
podoba mi się Wandziu.
Serdeczności przesyłam:)
Oto przepis na życie szczęśliwe.
Gratuluję
nie to co widać wzrusza
a dusza...
+ Pozdrawiam serdecznie
cieple slowa.... pozdrawiam
Ciepły,pełen miłości wiersz...Pozdrawiam :)
mnie wzrusza widok niemłodych zakochanych,
może /zapatrzonym w siebie nawzajem/ lub inaczej, w
siebie brzmi egoistycznie:) ale może się mylę, jest
piosenka Zapatrzeni w siebie;)
Każdemu życzyć takiej jesieni życia. Tak właśnie
wygląda prawdziwa miłość, która jest do tak zwanej
grobowej deski i umiera w człowieku jako ostatnia.
Ładnie to Wando przedstawiłaś. Twój wiersz mógłby być
wzorem piękna, łączącego ludzi.
Pozdrawiam:)
Piękny cieplutki wiersz dla ludzi starszych. To już
unikaty Jakże mało widzimy takich ludzi.
Pozdrawiam.
Piękny wiersz, piękna miłość i wspaniała ta para
staruszków.
:)))
Wiesz- ja zawsze zachwycam się widokiem dojrzałej pary
trzymającej się za ręce. Ich blask bije wielką łuną i
dociera do wielu.