Zwykły człowiek...
Każdy ma coś w sobie.. Swój urok osobisty.. Potrafi kochać, potrafi ranic...
Zwykły człowiek, zwykła twarz...
Ale w środku coś tam ma...
Jest słodzitki, jest milutki...
Jak nieodnaleziony kwiat...
On jest słońcem, on jest brzegem...
Mych szumiących serca fal..
Ja tam stąpam wciąż niepewnie...
Ale już prawie go mam...
Wiersz napisany dla kogoś...
autor
natasia:))
Dodano: 2005-04-22 00:26:36
Ten wiersz przeczytano 484 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.