Żyć jeszcze muszę

"Kto odczaruje nas?Kto wyrwie Z nieubłaganej niepamięci?" Julian Tuwim - Przy okrągłym stole

Wsłuchana w śpiew mgły
tonę w jej chłodzie
los to ten koń pstry
trzyma w odwodzie

niespodziewane

słyszę jak wilk wyje
znam tęskne wołanie
jak słowo niczyje
wielkie niepoznanie

nieodczytane

w lesie mieszka moja dusza
zapadam się w jego wnętrze
na sercu moim mech zmurszał
wiewiórka w dziupli na piętrze

zjednanie

ja splątana z konarami
wyszeptuję razem z lasem
losie zmiłuj się nad nami
daj nam chwilkę szczęścia czasem

błaganie

zmyj deszczem niedobre uczynki
nawodnij wyschnięte marzenia
daj serce małej dziewczynki
albo je w kamień pozamieniaj

żyć jeszcze muszę

Łucja

autor

Zakochana w wietrze

Napisany: 2018-02-15 Dodano: 2018-02-15 08:51:22

Ten wiersz przeczytano 649 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie