Z życia
To przykre , ale jakże bywa prawdziwe .
czas szybko ucieka zostajemy sami
życie jest czasem tak strasznie
złośliwe
i rwie się wszystko między rodzinami
wielka jest potrzeba ,tej przyjaznej
dłoni
co da kawał chleba , łzę smutku uroni.
Powie to radośnie , że razem idziemy
że miłość wciąż rośnie , wszystko prze
żyjemy
te cierniste drogi , zostały za nami
czas wszystko uleczy , nie jesteśmy sami
ściśnij dłoń kochaną , popatrz w mądre
oczy
niech cię smutek w życiu , więcej nie
zaskoczy
Komentarze (7)
traktuję ten wiersz jak życzenia, bardzo mądre i
życiowe
Istotnie z życia i nie może być inaczej, pozdrawiam :)
Dzięki za komentarze i przeczytanie . Należę do klubu
emerytów i znam wiele opisywanych spraw , których
zakończenie jest różne . Pozdrawiam serdecznie .
I to jest cała życiowa prawda.
Miłego wieczoru.
Puenta wiersza jakże prawdziwa i wymarzona, ale nie
każdy jest tym szczęśliwcem. Pozdrawiam
szczęśliwi ci co mogą razem iść przez życie.
A smutek naprawdę potrafi zaskakiwać... Pozdrawiam
serdecznie +++