Życie.
Okno spękane;
-kropli srebrnym cieniem.
Znów roztrzaskane;
-u stóp ludzkie sumienie.
Splot słońca promieni;
-wypala nasze oczy.
Sto światłocieni;
-On biegnie,idzie -kroczy.
Rozsypane myśli;
-tak w okamgnieniu.
Mogą nam przeszkodzić;
-w tym ziemskim istnieniu.
Uśmiech jeden-szczery;
- przyjaciel-ten prawdziwy.
Słowo dobre,ciepłe;
-już możesz być szczęśliwy.
autor
Pasażerka
Dodano: 2007-02-27 16:07:10
Ten wiersz przeczytano 422 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.