Życie

Moje życie to stek nieporozumień,
Brak zaufania, akceptacji, tolerancji,
Od samego rana łzy, ucieczki, niepowodzenia i wieczne zmartwienia.
Ale dlaczego tak dzieje się?
Przecież nie jest mi łatwo i nigdy nie było,
Tam gdzie jestem doszłam sama,
bez pomocy innych osób,
Twarze różne przybierałam,
czasem bólu czy ironii,
Udawałam zimną i bezwzględną,
często obojętną,
Do perfekcji pozorowanie opanowałam,
I tak już chyba pozostanie,
bo najgorsze byłoby się przyznanie,
że pomocy potrzebuję,
a ja sobie wymyśliłam,
że słabośc mnie zrujnuje -
więc jej nie toleruje...

autor

myha

Dodano: 2007-01-22 13:21:44

Ten wiersz przeczytano 551 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie