Życie

Poczekaj życie,bo nie nadążę.
Odetchnę chwilkę, bo ciężko mi.
Czeka mnie tyle zobowiazań,
a ty umykasz w szarość dni.

Co dzień przybywa nowych kłopotów,
przykrych wyżeczeń, goryczy smak.
Nowych przyjaciół, rozczarowań,
poczekaj, zwolnij bo smutno tak.

Pomóż zrozumieć wszystkich ludzi.
Pomóż oddzielić ziarno od plew.
Poznać charakter przyjaciela,
który nieznacznie wypija krew.

Nie pozwól nigdy iść bez celu.
Wiatraki budzić, dmuchać w nie.
Każdy dziś myśli o portfelu,
a dobroć serca topi na dnie.

Życie się kręci jak karuzela.
Jak koło młyńskie obraca się.
Nieuczciwością ubija pianę,
Ech !życie,życie,jak kochać Cię?

A przecież świat jest taki wspaniały.
Pan Bóg nam w darze zostawił go.
Byśmy się wszyscy szanowali,
w dobrych zamiarach,pełza zło.

Poczekaj życie, zwolnij na chwilę.
Chociaż raz do nas usmiechnij się.
Szczęściem rozjaśnij szare godziny,
bo przecież wszyscy kochamy Cię

autor

maDzik

Napisany: 2004-11-15 Dodano: 2004-11-15 14:01:51

Ten wiersz przeczytano 429 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie