Życie

Niech ten, co wieje przepuści,
Wolność prze moje palce,
Tak ciężkie przez ten dzień,
Który nie pozwala myśleć,
O pięknie ulotnym jak liść,
Rosnący na drzewie ogromnym,
Tak, że zasłania tego, co świeci,
Życiem w codzienności jego,
Jest dzień, ale noc nie,
Ona należy do tego drugiego,
Jakże ważnego dla mnie,
Jak odbicie na tafli płynącej,
Tak samo jak on cały,
Bo życie daje i odbiera,
To, co należy do wszystkich,
Coś, co należy cenić,
Bo to brzemię,
Które trzeba traktować jak dar.

autor

kaale

Dodano: 2008-03-20 07:14:30

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie