życie

Wschodzące słonce budzi świat do życia
I pośród śpiewu ptaków witasz świt
Wzlatujesz na skrzydłach radości ku niebu
I nagle niczym Syzyf doznajesz oświecenia
I kamień który toczyłeś na gorę zleciał
I będąc na dnie przygnieciony kamieniem
Tuż przed śmiercią uświadamiasz sobie że
starania nasze skazane są na zagładę
Idąc przez świat spotkamy tylko rozczarowania
A bogowie zniszczą nasze marzenia
I uświadamiasz sobie ze szczęście to iluzja
Bo nieważne czego byś nie zaczął
I tak zawsze skończy się porażką
Bo wiesz ze los jest przeciwko tobie
I nigdy nie zaznasz szczęścia i miłości

autor

Rzepciu

Napisany: 2007-01-01 Dodano: 2007-01-04 14:25:49

Ten wiersz przeczytano 615 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie