Życie....

Nie wiem czemu tak trudno czasem oddech mi złapać
Na wyżyny szczęścia też nie łatwo jest się wdrapać
Bo los stawia ciągłe przeciwności
Pełno nieszczęść, bólu i zazdrości.
Wnet wiosna przyjdzie a z nią nowe nadzieje..
Może na lepsze jutro może będzie weselej
Pąki kwiatów liście zielone wszystko stanie się urozmaicone
Kolorowe ogrody a w około pełno wody a może to źródełko
Tak pięknie wybija się spod skorupy wnętrza a potem na wierzchu
Swoje krople spiętrza...
Być może to przez wiatr, który na wiosnę chłodem dotyka
Albo też przez słońce co promieniem o źródełko się styka.
Życie to wielka polemika....

autor

diara23

Napisany: 2007-02-20 Dodano: 2007-03-22 11:23:15

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie