Życie

Dla wszystkich którym nie obca jest miłość

Cóż jest życie rozpędzone?
Co jak światło pędzi przez krainy
Cóz, me serce jest znużone
Pędem przez góry, doliny.

Żyję bo żyć mam dla kogo
Wie już o tym serce moje
I dlatego nie przepełniam się trwogą
Ono zawsze będzie twoje

Położyłem serce swoje
Pośród trawy i wód rzeki
Już niczego prawie się nie boję
Tylko tego co na wieków żyje wieki

autor

Lord. M

Napisany: 2005-01-12 Dodano: 2005-01-12 15:54:04

Ten wiersz przeczytano 390 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie