życie
W DRODZE Z KONIECZNOśCI
I PO COś TO WSZYSTKO POTRZEBNE
I CZEMUś TO WSZYSTKO SłUżY
RAZ KROCZYSZ PO PROSTEJ DRODZE
RAZ IDZIESZ WśRóD BłYSKóW BURZY
SPOTYKASZ,ROBISZ,MYśLISZ
GDZIEś TO Z SOBą SPLąTANE
TAKIE JEST żYCIE CZłOWIEKU
TAKIE JEST żYCIE KOCHANY.
I NAUCZ SIęWYCIąGAć ZE WSZYSTKIEGO
WNIOSKI
A ZOBACZYSZ,żE WSZYSTKO
W JEDNą CAłOść UMOśCISZ
W TRUDNEJ DRODZE DO SAMEJ SIEBIE
autor
bogusława
Dodano: 2007-10-12 07:43:57
Ten wiersz przeczytano 411 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
życie -to wądrówka przez gór wertepy, tętniące
urodzajem "OAZY" i nieurodzajne stepy-poprostu życie
wiersz super
Brzmi jak wielkie mądrości życiowe ale życie to
niestety same kręte drogi... aż do końca. Wiersz
powiedziałabym "konkretny"...