Życie...

Pomimo, że oddycham nie czuję, że żyje, gubię sie w swych uczuciach,
nie widzę sensu w życiu....
Opuściła mnie nadzieja i wiara w lepsze jutro,
zatraciłam swe ja,
nie ma mnie choć jestem,
rozdałam po kawałku siebie każdemu z moich bliskich-
by mieli na pamiątkę coś po mnie gdy odejdę...
by mieli na dnie serca ma szarą, marną osobę..
bo wspomnienia odchodzą
tak jak każdy
...............Z BOGIEM..................

autor

noma^^

Dodano: 2004-12-03 16:03:14

Ten wiersz przeczytano 484 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie