Z wiarą
Idziesz codziennie własną drogą,
wśród labiryntów, szlaków krętych.
Musisz dać radę stromym schodom,
podnieść się z kolan po raz enty.
Często jest ciężko i pod górę.
Nie wiesz, gdzie ścieżki cię zawiodą.
Buty już zdarte i to któreś,
a w głowie wciąż i wkoło: Dokąd?
Miałeś pewniaki, lecz zawiodły.
Krążysz uparcie, po omacku.
Życie bez Boga jak bez wody.
Świat ideałów dał traci wartość.
Idziesz ściskając ciągle w dłoni,
ostatnią kroplę własnej wiary,
by być szczęśliwym... nie uronić,
bo kiedy wyschnie, myśl się spali.
autor
magda*
Dodano: 2018-10-17 10:09:24
Ten wiersz przeczytano 1249 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Takie to jest życie . Pozdrawiam
Bardzo mądre i piękne przesłanie.
Cudny wiersz
Pozdrawiam:)
Mądra, głęboka refleksja nad życiem i tym w jaki
sposób go przemierzamy. Pozdrawiam serdecznie.
życiowa refleksja ...
pozdrawiam
mądrze napisany, wspaniały, pozdrawiam :)
Pamiętam ten wiersz. Niektóre mocno pozostają w
pamięci. Serdeczności Magdo:-)
okazują się*
kiedy pewniaki okazują nic nie warte, kropla wiary
staje się bezcenna...
Mimo trudów i boleści zawsze dążymy do szczęścia...
Piękny i bardzo mądra życiowa refleksja
Pozdrawiam serdecznie Magdo :)
Pięknie napisany mądry tekst
wiersza sprawia, że czytam po raz wtóry.
Miłego wieczoru Magdo.
Przyszły refleksje... - po całym dniu - i - znów - po
wierszu.
Pozdrawiam madziu:)
Z wiarą łatwiej, nawet pod górę.
Miłego eieczoru :)
Pięknie napisany:)pozdrawiam
Piękny, życiowy wiersz. Im człowiek starszy, tym
gorzej pod górkę. Pozdrawiam Madziu.