Życie
Życie jest piękne,
dawno wiedziałem.
Przed nim przyklęknę,
jak planowałem.
Oraz pokłony,
oddam w pokorze.
Bo z mojej strony,
to piękny wzorzec.
Życie jest darem,
jak przeczuwałem.
Umownym czarem,
niosącym chwałę.
Przed nim się skłonię,
czołem uderzę.
Gdy miłość płonie,
trawiona w wierze.
Życie jest winą,
choć się wydaje.
Słowa wciąż płyną,
gdzie rzek rozstaje.
Potem utonę,
w rzeki zamiarach.
Zmyliłem stronę,
zgubna jest wiara...
Komentarze (6)
Co Ty taki nostalgiczny się zrobiłeś.
Nagrzeszył naświntuszył
i by ukręcić temat
Przykrył się starą kapą
i woła Boga nie ma.
Pozdrawiam z plusem:)))
Umiem docenić czym życie jest...wiersz wpada aż do
serca...
Pozdrawiam z życzeniem dobrych snów...
Świetny wiersz. rytmika rewelacja... Ukłony...
Pozdrawiam
Piękna afirmacja życia, choć zakończenie sprowadza nas
na ziemię.
Pozdrawiam :)
Życie cudem jest:)
Zgadzam się z Tobą :) życie jest piękne, tylko tego
nie doceniamy...
pozdrawiam cieplutko :)