Życie jak kwiat
Dni,
które można przespać,
o których zapomnieć,
które wymazać,
stłamsić,
wciąż w nas tkwią.
Te chwile błogie,
co tańczą wśród smutków,
wspomnienia ulotne,
co podróżują wciąż z nami
by pamięć osłodzić.
Wszystko to kwiatem,
o płatkach kolorowych,
zwiędłych,
nasyconych.
autor
Eufrozyne
Dodano: 2010-02-01 22:37:41
Ten wiersz przeczytano 498 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.