zycie jak poezja
poezja to cząstka mnie której nikt nie
zabije.
Z poezja sie urodziłem,
Zbiegiem czasu tez ją tworzyłem.
Poezja ratuje mi życie,
gdy pisze coś w zeszycie.
Mogę wyrazić siebie,
poczuć się jak w niebie.
Przy niej zapominam i złych momentów już
nie
wyklinam.
Czasem przy niej płacze ale zawsze wtedy
sobie tłumacze, że będzie lepiej.
Uczucia w poezji zawarte są
czasem już zatarte ,
lecz pozostają dopóki inni o nich pamiętają
i przy tobie trwaj
dla Piotra, zdolnego twórcy jego nick:pita
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.