Życie nie jest nowelą
Żyję w pełni słońca,
w pełni duszy mej.
Chcę być sama bez końca,
bez końca chcę żyć.
To, co kiedyś było spójne
teraz się rozchodzi.
To, co kiedyś było zgodne,
bez przerwy się kłuci.
Myślałaś, że dożyjesz
do końca w spójności.
Życie Cię zdradziło,
teraz nie jest spokojnie.
W próżni zamykasz swe
marzenia o wspaniałej rodzinie,
lecz życie jest inne.
Raz jest lepiej, a raz gorzej.
Po prostu wszystko zmienia się.
To, co było dobre teraz jest złe.
To, co było szczęśliwe, teraz w smutku
jest.
To, co kochało, teraz nienawidzi się.
Życia nie można zmienić.
Na szczęście pozostają
jeszcze marzenia, które w każdej
chwili można w próżni
zamknąć i wymienić...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.