Życie - płonąca pochodnia

...wszyscy płoniemy...

Płoniesz bardzo powoli
Jak dojrzałe drzewo
Choć to bardzo boli
Nie ma tego złego...

Ogień piekielny pali
Twą duszę od środka
Smoła kłamstwa smali
By miłość była słodka...

Któż Cię okłamał człowieku
Że siedzisz i płaczesz samotnie?
Na zranione serce nie ma leku
Ale to... nieistotne...

... żyj płonąc powoli albo daj się spalić jak sucha trzcina i odejdź w zapomnienie...

autor

Mefo

Napisany: 2006-05-07 Dodano: 2006-05-08 09:24:37

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie