Życie przemija jak....

Dla Domci i Kasi.Z:*

Życie przemija jak czas na zegarze.
Charakter ten sam zmienione twarze.
Życie przychodzi i mogiła przybywa.
Wszystko się zaczyna i kończy niemile.
Ból po stracie dokucza co chwile.
Miłość stracona słowa niedopowiedziane.
Te me koszmary spotykam na jawie.
Śnić by uciec, marzyć by zapomnieć
o szczęściu które kroczyło do mnie.
co mogło być i mi było dane.
Lecz nie zostało przeze mnie wykorzystane.
Miłość uciekła lecz smutek pozostał.
Złamane serce, brak swego kąta.
Życie mym więzieniem się stało.
Żyje bez przekonania w szczęście.
Żyję bez wiary w miłość.
Więc po co żyć gdy się już nie wierzy w życia sens.
i przez życie idzie się z zamkniętymi oczami, nie widzi się szczęścia...
I ludzi kochanych!

:***************

autor

chemiczny romans

Napisany: 2006-12-25 Dodano: 2006-12-25 21:29:14

Ten wiersz przeczytano 594 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Toniczny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie