życie i śmierć
czerwone pelargonie
na balkonie
kwitną nieskromnie
różowe piwonie
w wazonie
trwają intymnie
fuksja biskupia
oko wyłupia
niegłupia
żółte begonie
na stronie
żyją tajemnie
surfinie zmęczone
skonem
leżą za domem
niecierpki blade
idą ich
śmiertelnym śladem
ziemia ukwiecona
to żyje
to kona
autor
annapelka1
Dodano: 2016-11-28 19:57:17
Ten wiersz przeczytano 567 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Ładny wiersz, ostatnia strofa doskonała.
kwiaty jak ludzie...
a każdy kwiat odzwierciedla też człowieczy świat -
każdego dnia umiera człowiek i także rodzi się
Piękny i bardzo ciekawy wiersz. Pozdrawiam.
Kwiecista refleksje
autorka świetnie to sobie przemyślała od kwitnienia do
zwiędnięcia :)
Barwnie. Pozdrawiam.
Kocham kwiaty,
choć one niestety krótki żywot mają, a obrazki w
wierszu ciekawe.
Pozdrawiam serdecznie:)
Gdyby nie kwiaty życie byłoby smutne i szare
Pozdrawiam serdecznie
Fajny zamysł, ale "widzę" nieco inaczej:
"czerwone pelargonie
na balkonie
nadal kwitną
nieskromnnie
różowe piwonie
w wazonie
tkwią jeszcze" -
tylko mbsz, nieistotne
Ładna refleksja. Życie bez kwiatów byłoby znacznie
uboższe.
Pozdrawiam:)
To Życie... i ślicznie ujęte :)