Życie to nie sen...

Była piękną dziewczyna, lecz sama się zmarnowała. Życie we własnym wymiarze końcu wybrała. Od dzieciństwa po castingach ciągana-nikt nie chciał pojąć, że aktorstwo to nie jej do nieba brama. Nieustające sesje, kontrakty, spotkania sprawiały, że zaczęła jej pękać bania. Miły koleś na dysce poznany, wyprowadził ją z dziewidztwa bramy. Sprawił, ze poczuła jego ciało, jednak potem nie chciała być mama. Rodziców furia, życie zmarnowane, płacz dziecka i castingi odwołane. Najpierw marycha, później kokaina i u podejrzanych ziomów melina.

autor

aliszja111

Napisany: 2007-03-05 Dodano: 2007-03-05 15:31:20

Ten wiersz przeczytano 616 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie