życie to poezja
odkurzamy starocie... ciąg dalszy...
gdy siądę na progu swej chaty
i w myślach się mocno zagłębiam
co kłębią się właśnie w mej głowie
to wiem że to tylko poezja
to ona mi myśli nasuwa
te które posiedzieć nie dają
tak rwą się jak konie do przodu
i ciągle przed siebie gdzieś gnają
wygoni na spacer do parku
na łono natury, przyrody
i myśli radosne podsuwa
nie szkodzi że wiek już nie młody
popatrzysz na radość młodzieży
na młodość co kwitnie jak kwiaty
od razu zapomnisz o wszystkim
na duszy się staniesz bogaty
a radość do serca się wleje
zaniknie życiowa opresja
i piękne wspomnienia powrócą
jak wraca do ciebie poezja
podsunie ci wątek przedziwny
że nawet zapiszesz niektóry
szalone marzenia podpowie
by sercu zadawać tortury
więc trzeba ją brać na poprawkę
to może chwilowa amnezja
albo gdy tak pięknie powiemy
dopadła cię właśnie poezja
lecz bez niej jest życie nijakie
barwione tą zwykłą szarością
to ona mu daje uroku
i często napełnia miłością
Tomek Tyszka
2 08 2012 Hull
Komentarze (36)
Piękne słowa:))
Może pisać nie potrafię,ale oprzeć się nie umiem.
Pozdrawiam
A jednak nie zwariowałam - wciąż wszystko w rymy
układałam,czasem już boli mnie głowa taka to poezji
choroba
I mnie dopada poezja, a wtedy mało co się liczy -
niejedną zupę przypaliłam zagłębiając się w tekstach
wierszy :)
Aby uniknąc kontaktu " mi - myśli ", może użyc :
to ona wciąż myśli nasuwa,
niezbyt stylistycznie brzmi:
to ona mu daje uroku;
wystarczy
to ona dodaje uroku ...
Pozdrawiam :)
Tomku całkowicie zgadzam się z Twoim przekazem w
wierszu
pozdrawiam
dziękuje bardzo serdecznie wszystkim odwiedzającym
Tomka i pozdrawiam pięknie:)))
więc trzeba ją brać na poprawkę
to tylko chwilowa amnezja
albo to tak pięknie nazwijmy
dopadła cię właśnie poezja
"to tak", "to tylko" nieciekawue to brzmi zmienisz?
fakt życie to poezja:)
Pieknie:)
to*
bez tego nasze życie byłoby nie ciekawe t fakt
pozdrawiam Tomku:)
Oto żywa poezja :)
zawsze pięknie to ujmiesz pisząc
pozdrawiam :)
lecz jak to bywa w poezji i gorsze chwile bywają, tak
miło i poetycko
nóż w serduszko wbijają.
Pozdrawiam serdecznie
tak, bez poezji byłoby dużo ciężej :-)
Rozmarzony klimat...W poezji zamykamy wszystko co jest
dla nas piękne i ważne. Między słowami
mieszkamy.Chowamy swoją przeszłość i przyszłość. A
rónież teraźniejszość.
Pozdrawiam serdecznie
Trafnie to opisałeś. Rzeczywiście, życie jest poezją,
gdy staramy się pięknie żyć i to właśnie przypominasz.
Pozdrawiam.