Życie wirtualne
Wzrok twój zimny
jak martwy ekran komputera
świat w nim inny
brakuje słońca, jest maniera.
Czy to życie?
Nie, tylko fikcja jest jałowa
czy nie widzisz
to płaski obraz, puste słowa.
Otwórz oczy
i ufnym krokiem wyjdź do ludzi
wnet poczujesz
jak twoje serce znów się budzi.
kwiecień 2009 r.
Komentarze (18)
Czasem jednak to życie wirtualnie "niechcący"
przeniknie do realnego - chociażbyśmy się tego
zarzekali, że nigdy to nas nie spotka.. Prawdą jednak,
że nie można żyć tylko i wyłącznie w matrixie..
oj to prawda !komputer to prawdziwy złodziej czasu, a
najgorsze że izoluje nas od innych. pozdrawiam.
...bardzo smutny wiersz i prawdziwy...
odpowiedziałaś sama sobie dałaś, komputer ma czas
lecz człowiek nie ,warto wyjść zerknąć na świat
choć dla jednych te małe okiekno znaczy tak dużo .
opisywalas mnie czy jak - mam wrazenie ze profil jakby
do mnie podobny - choc moze nie tak zamkniety ale
czesto mowie kmiotkom "polazly przebrzydle-wszyscy na
swoje miejsca" - delikatnie acz uroczo - pozdro
poruszyłaś teraźniejszy problem... o dziwo, nie
dotyczy on tylko młodych... przyłapujemy się na
chętniejszym spędzaniu czasu przed monitorem, niż
fizycznym byciu z bliskimi, z tymi, którzy czekają na
dźwięk słowa, gest ręki... ale dla niektórych to
ucieczka, nie tylko wirtualna, przed światem i
ludźmi... dobry, mądry wiersz, z refleksją...
pozdrawiam
No tak, życie bez ciepłych uczuć i bezpośrednich
kontaktów z innymi ludźmi jest tylko pustą i zimną
egzystencją.
No super...Nie takie powinno być życie...komputer ,
owszem ale tylko do pracy lub nauki. Wiersz na czasie,
brawo.
zimny wzrok jakby pusty,
fikcja zatrzynana na szklanym ekranie,
czy pozwoli spełnic w realu....?
Po co tracić czas na wirtualne marzenia,jest wiosna
trzeba się otworzyć na ludzi w realu,tu nie ma tyle
masek.
Samotność w sieci... piszesz o namiastce bliskości, to
smutne.
ciekawa forma, a co do przesłania - czasem uciekamy od
niefikcyjnego zakłamania, niestety :)
Bezpośredniego kontaktu nic nie zastąpi, tym bardziej,
że w tamtym nierealnym świecie ludzie zakładają maski.
Pozdrawiam
Niestety często popadamy w taką pustkę życiową.
świetnie sobie odpowiedziałaś sama, dobry i pouczający
wiersz