Życiorys odkrywcy
Gdy byłem chłopcem chciałem być
żeglarzem
tak wypłynąć w rejs, szukać wysp
nieznanych
jak kapitan Cook, na wzór Magellana
wymazywać z map wszystkie białe plamy
Zanim dorosłem zdałem sobie sprawę
że satelity odkryły już wszystko
i szkoda czasu na taką wyprawę
tak się świat skurczył, że wszędzie jest
blisko
I zamarzyłem, będę astronomem
popłynę w kosmos, ku gwiazdom, kwazarom
szkłem teleskopu poznam ich sekrety
dlaczego świecą i jak umierają
Gdy oczy nocą wbiłem w bezmiar nieba
szybko stwierdziłem, tam dla mnie zbyt
pusto
odkrywczej żądzy wszystkim zmysłom
trzeba
kosmos choć wielki, to mi jest w nim
duszno
I kiedy miałem marzenia porzucić
los obdarował mnie odkrywczym rajem
wtedy przyszłaś Ty, a Ty to jest miłość
teraz codziennie, ciebie odkrywam, poznaję
zaklinacz
Komentarze (14)
Podoba mi się , lubię takie wiersze!
Wszysto jest dobre, ciekawe i wspaniałe ale
najważniejsza w życiu człowieka jest miłość i bez
niej nic nie jest ważne..
Pozdrawiam...
Dopracowany wiersz, podoba mi się:)
O fu 10 komentarzy a tyle punktów?
ładnie psze pana :)poniekąd prawie żeglarzem zostałeś,
bo do portu przeznaczenia dotarłeś :)
:-) bardzo ładnie, ciekawie i ciepło :-)
Ten życiorys bardzo ciekawy, choć troszkę pogmatwany,
ale prawdziwy...ach ta miłość...powodzenia
Ech! Te - życiorysy zagmatwane i... Te - dziewczyny...
Ech!
Zrealizowane marzenie. Piekne.
Uff...i to jest dobre, nawet mnie się podoba.
dla marzeń warto obudzić się dnia następnego...
Zawsze szuka się daleko tego co jest tak blisko
czasem za dotknięciem reki.
Wiodzę że dziś po kolei same dobre wiersze :)
idziemy przez życie i nigdy nie wiemy na czym zatrzyma
się nasza dusza odkrywcy
Pozdrawiam (+
Obiekt upragniony Miłość wchodzi w obszary niezwykłe
bo kosmosem jest i żeglugą do miejsc tylko Jej znanych
bo tajemnicą do zgłębienia jest Piękny wiersz i
logiczny w wymowie Ładna poezja w której zawarty jest,
ważny sens ludzkiego potencjału dla życia
Pozdrowienia:)