Życiowy przełom
Wszystko jest w ruchu
nurt rzeki płynącej
powiew wiatru
drzewa szumiące i
trawa
ludzie idący do
przodu
drogą swojego życia
tylko ja stoję
w miejscu
dla mnie czas
się zatrzymał
pomimo że
naokoło wszystko
żyje swoim
czasem.
Stoję wpatrzony w
życie
dostrzegam jego
ślady
lecz nie mogę się
włączyć
do ruchu jaki mnie
otacza
jestem
odizolowany
przechodzę
kwarantannę
nie odczuwam
tego
czuję że tak
jest dobrze.
Nie chce być
intruzem
wkradając się w cudze
życie
być może kiedyś
- ktoś
tego
zapragnie
ktoś – a
może TY
chciałbym...
tymczasem - stoję
czekam aż ruszą
wskazówki
mojego życiowego
zegara..
24.08....poprzednie
stulecie
stagnacja wytworzona niemocą bezruch w marazmie zagłębiony trwa w oczekiwaniu na…
Komentarze (14)
czasem nadchodzą takie chwile, kiedy człowiek ma
ochotę zamknąć się we własnym świecie marzeń i
wyobraźni, z dala od rzeczywistości...
E,tam, nie stój już, może ten zegarek twój zepsuty?
Ruszaj do przodu, na pewno ktoś czeka, ta druga
połówka jakiegoś smacznego owocu... Podoba mi się
wiersz, chociaż ze zbyt dużą porcją apatii.
życie ruch swiadomosc, wartości, które równiez na ten
wiersz sie złożyly , na jego treść, foram ma również
cechy dynamiki
Zostales odtracony. Nie chcesz byc intruzem. Slusznie,
Ale to nie powod, aby zamykac sie w sobie. Juz sie
otworzyles, wlasnie piszac ten wiersz. I dobrze.
Pierwszy krok. I nie zdazysz sie obejrzec, jak krok po
kroku bedziesz kroczyl ku nowemu. / Przeczytaj
"Drzewo",tam ujrzysz swoja nadzieje...
Podziwiam pomysłowość wiersza ... ale z tym czekaniem
to do konca nie jest właściwe...
Czekanie nie zawsze jest dobre,
bo można przeoczyć minutę,
w której tuż obok przeszło
to szczęście, co iść chciało skrótem...
Zycie jest wedrowka do drugiego czlowieka,po krotkim
odpoczynku powinienes pojsc dalej
Tak czuję się ktoś, kto pragnie tej jednej jedynej
osoby i czeka, czeka...a życie płynie i
płynie...bardzo refleksyjny wiersz
doskonale oddałeś swoje odczucia, treść przemyślana,
brawo, ale zabrakło mi tego "czegoś" jest jak pyszna
kawa tylko bez aromatu...
Pieknie opisujesz swoje odczucia hmmmmm czasami
kazdemu z nas zdarza sie znalezc w takiej
stagnacji...mimo ze rodzina...ze przyjaciele a my
czujemy sie jak w prozni...odizolowani...inni...bardzo
madry wiersz...Karolu lubie tego typu wiersze sa
mocne...zawsze z usmiecham Ola.
bo stagnacje i marazm poruszy ten kto wyczuje drugiego
sercem i duszą lekarstwo to przyjaźń platforma
porozumienia z ludźmi i światem ducha.Pięknie
uchwycony stan duszy Dobry wiersz
Dobrze ujęty temat oczekiwania w nadziei, żę coś się
zdarzy , żę miłość przyjdzie sama.Chyba jednak trzeba
troche inicjatywy aby ten stan rzeczy ruszył do przodu
A ja myślę, ze to stanie w miejscu, to tylko złudzenie
- tak jak np. w pociągu - stoisz, a jednak poruszasz
się do przodu. Czasem życie samo troszczy się o to,
zebyśmy zbyt długo nie trwali w zastoju.
Niebanalny w swej treści wiersz, nie należy jednak
pozwolić na dłuższą stagnację, bo potem...potem może
już się zwyczajnie nie chcieć...W każdym momencie
życia można włączyć się do ruchu...powodzenia
są takie momenty w życiu, lecz doprawdy mijają i
uwierz, wszystko przed Tobą posluchaj w ukryciu serca
swego bicia.