życiowy teatr/nasza porażka X/

Tobie

Czemu ciągle udajemy?
uciekamy przed sobą,
boimy się własnego cienia,
upokorzenia?...

Czemu coraz mniej dajemy z siebie,
odrzucamy to, co inni nam dają,
spodziewamy się gwiazdki z nieba,
gdy wpada nam w ręce to ją niszczymy

Czemu ból bólem zabijamy,
żyletką tniemy wspomnienia,
zwracamy chwile, których nie chcemy,
czasami wystarczy pogadać...zapomnieli...

Papieros, alkohol, głośna muzyka,
On ją obejmuje,
ona zwraca i wraca,
on w myślach ją przeklina, lecz gdy wraca to maca...

I tak trwają w teatrze,
obłudy, nienawiści, żalu,
udawać będą do chwili,
aż któreś się nie wypali...

chcę to zakończyć, ale nie umiem... :( pomóż ...

autor

^^NiEBIeSkA^^

Dodano: 2006-05-31 21:56:59

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie