Żyję...
Wiesz-robię deszcz
Szelestem szepczę
Szemrzę na wietrze
Tańczę w konarach drzew
Wiesz-jestem mgłą
Mlecznie przepływam
Obraz rozmywam
I światła we mnie drżą
Wiesz-jestem snem
Na twoich oczach
Tańczę po nocach
Zostawiam jedną łzę
Wiesz-wiatrem jestem
Na progu ciszy
Czasem mnie słyszysz
Jak szepczę
Komentarze (11)
Jest piękny. Delikatny i czytając go naprawdę można
sobie to wszystko wyobrazić i usłyszeć.
Jestem pod wrażeniem, pięknie...
jestem znowu pod wrażeniem twojego wiersza,
niezmiernie melodyjny i delikatny
Czytając wiersz słyszałam szept wiatru.
Wiersz zwiewny, delikatny , piekny.
Czekam na nastepne.
ciepły ,delikatny wiersz tak pięknie szepczesz każdym
jego wersem - śliczny
Delikatnie, ulotnie... Słowa dobrane brzmią jak szept
wiatru. Piękne.......
gdzieś Ty była do tej pory z takimi pięknymi wierszami
- zdecydowanie na plus
Pięknie, radośnie i zwiewnie żyjesz, będąc deszczem,
mgłą, snem i wiatrem... bardzo cieplutki i miły w
odbiorze wiersz. Gratuluję
Po prostu piękny... jestem pod wrażeniem !!!
Bardzo ładny,lekki wiersz - warto sie nad nim
zatrzymac na chwilę:)
Piękne skojarzenia.. "wiesz, jestem.. " czym tylko
zapragniesz.. ciepły i romantyczny, lekki jak lot
motyla. Gratuluję.