Żyje dla wielu
Nie chcę spotkać księcia z bajki
Nie chcę Romea pod balkonem
Tristana tym bardziej
Nie chcę by ktoś pisał dla mnie wiersze
Przez całe życie wzdychał i płakał
Nie chce by ktoś mnie pokochał
Bo po co?
Za rogiem czeka moje przeznaczenie
Mój cel
Ja wyjeżdżam i już nie wracam
Zostawiam ten świat, zostawiam ludzi...
Lecz na pewno nie uciekam...
Za głosem serca podążam
W kraj spękany na ziemi
Lecz o dużym, szczerym uśmiechu
Żyje nie dla kogoś
Żyje
Dla wielu...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.