Żyję w samotności

< 3

Znów żyję w samotności ,
Bo nie mogę odnaleźć prawdziwej miłości.
Smutek mą duszę wypełnił,
A czarę goryczy żal przepełnił.
Me życie wszelką słodycz straciło.
Całą radość w smutku utopiło.
Teraz życie to męka.
Moje serce z samotności pęka.
W bólu nie mam ukojenia,
A u innych nie znajduję pocieszenia.
Uśmiech zniknął z mojej twarzy,
Bo szczęściem nikt mnie nie obdarzył.
Gdy zbliżała się radość i spełnienie
I szczęścia pojawiły się promienie,
Ciemne chmury się spiętrzyły,
I całą tę jasność zakryły.
Ciemność nastała i w niej się pogrążyłam .
A po upływie czasu tak żyć się nauczyłam .

Błażej < 3 ; - **

autor

Tazkrainyśmierci

Napisany: 2010-10-27 Dodano: 2010-10-27 17:38:25

Ten wiersz przeczytano 565 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie