Żyletka.

Przykładam ją do ręki.
Błyszczy się,
Jest idealna...

Ale po chwili zmienia się,
Staje się narzędziem zbrodni.
Zbrodni doskonałej -
Niszczy ciało,
Truje duszę,
Męczy psychikę.
Zostawia ślady na rękach.
Każdy z nich przypomina
O każdym cierpieniu duszy,
O każdym błędzie,
O kazdym ciosie w serce.

Po chwili ręka zmienia kolor.
Nadgarstek tonie w bladoczerwonej cieczy...
Krwi połączonej ze łzami.

Ostrze żyletki wędruje po ciele.
Coraz wolniej,
Wolniej,
Wolniej...
Przestaje. Ręka opada na dół,
Zyletka ląduje na ziemi.

Słychać brzdęk.
Słyszysz go ?

To właśnie koniec czyjegoś życia.
Właśnie odeszła kolejna dusza.
Kolejna przegrana, która sama się
poddała.

autor

PinkHeroine

Napisany: 2008-04-11 Dodano: 2008-07-25 16:17:35

Ten wiersz przeczytano 630 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie