Żywa kartka

Dzień dzień dzień
Tydzień tydzień tydzień
Miesiąc miesziąc miesziąc
Rok rok rok
I kolejny do samozagłady został zrobiony krok
Pieniądze wzięły górę nad uczuciami
Człowiek teraz żyje tylko marzeniami
Budzę się rano i jestem w tym samym miejscu
Gdzie jesteś, mój zagubiony życiowy wersie
Może cię zjadę wreście
Bo życie to jak wiersz może być rymowane białe
Prawdziwe albo splagiatowane
Ty jesteś poetą co pisze w swoim zeszycie
W te słowa wierzycie?
Czasem kartka spłonie i już jej nie ma
Czasem kartka się zagubi i jest tam gdzie nie trzeba
Nie było zeszytu bo życie było zakrótkie
By zajmowało parę stron
Wiec swoje dzieło chroń
Bo to jest twój na scenie pisarskiej debiut
Tak rób wszystko bu mieć wiele fanów
Tak zamieszczaj w wierszu dużo banałów
Tak rób wokół swojej osoby wiele skandalów
By wszyscy z daleka Cię rozpoznawali
Tylko zobaczymy jak się zachowają
Gdy między sobą o pomoc wołają
Dziś „elo” jutro przywitanie oficjalne
To ci się stało między wami
Nawet tym co Cię nigdy na oczy nie widzieli jest jawne
Bo wiadomości szybko się u was rozchodzą
Tylko, że nie zawsze tak samą brzmią
I tym wam szkodzą
Prawie ludzie ehh to wy
Tyle razy już was w akcji widziałem
Ale, że zobaczę coś nowego
Nawet o tym nie myślałem
To nie jest już chyba nawet groteska

autor

Higuk

Dodano: 2007-05-26 21:57:52

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie