ŻYWIOŁ
Huragan
powódź
burza z piorunami
wulkan życiem tętniący
gwiazdy spadające
potęga ognia
szalejące morze
zatrute powietrze
gasnące słońce
lasy więdnące
wojna atomowa
Nicość...Cisza...Wieczność...
umarłych pochowa
Co ci powiedzieć mogę?...
idę donikąd
bo do ciebie nie mogę
żywioł zrujnował drogę...
Lecz mojej miłości nic nie zaniepokoi
jak prawdziwy bohater
na piedestale stoi.
autor
Kruszynka-Iza
Dodano: 2015-11-01 17:26:28
Ten wiersz przeczytano 700 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Wszelkie żywioły, jakże można dopasować do miłości,
ale też nie zawsze są przyjazne i pokonuj je, pokonuj.
Świetny wiersz☺
Wybuchu wulkanu i eksplozji miłości nikt nie jest w
stanie zatrzymać. Pozdrawiam :)
Dziękuję za czytanie i miłe słowa. Cieplutko
pozdrawiam:)
tak ciekawy, coś innego...
Wita wiele wierszy czytałam o miłości ale Twój jest
wyjątkowy...pozdrawiam serdeczne.
Masz rację Izo Kruszynko.
Prawdziwa miłość może się
oprzeć żywiołom, gdyż sama jest
żywiołem.
Pozdrawiam:}
ach te żywioły. Pozdrawiam:))
Żywioły pokonuj miłością.
Nie ma nic gorszego jak żywioły
A Twoja miłość niech zawsze kwitnie
Pozdrawiam