Żywiołaki lodu

Hhuuuuuuu
Mój dech osiada na lodowych ścianach
Nie ma tu końca i nie ma początku
Szukam tu tajni
Tu nie znajdą mnie kusiciele

Aaaahhhhuuuuaaaa
W lodowej dali szaty utkali królom miast szkła
Tu gaśnie pochodnia, tu Boże nie ma ich prawd
Jedyna prawda
Na lodowej ścianie osiadła i zamarza

Ssssssssssssaaaaaaaaa
W lodowej glebie ma Bóg swój grób
Głębina mnie ciągnie, kusi, zmrożona tafla
Inaczej nie umiem

Żywiołaki lodu
Łaknę lodu, śnieżnego spokoju
Rzuć oddech na mróz
I zamień mnie

Czy ty też czujesz dreszcze?

autor

Vidar

Napisany: 2010-11-16 Dodano: 2010-11-30 19:00:33

Ten wiersz przeczytano 682 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie