Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Żywioły


Podziwiam spektakl przez szklistą kurtynę.
Tam na arenie starli się siłacze,
woda z powietrzem, niczym wprawni gracze,
zaraz świat cały obrócą w perzynę.

Woda wypełnia już każdą szczelinę,
trąba powietrzna zbiera w krąg haracze,
wicher szaleje, choć las cały płacze,
oba żywioły buszują w brzezinie.

Patrzę na niebo smutne i płaczliwe,
udziela mi się jego zatroskanie
nad losem świata, co niefrasobliwie

burzy porządek przez swe rozpasanie.
Zamykam oczy i proszę żarliwie,
by żywioł przyniósł nam opamiętanie.

autor

fatamorgana7

Dodano: 2020-07-23 07:36:48
Ten wiersz przeczytano 2695 razy
Oddanych głosów: 76
Rodzaj Sonet Klimat Refleksyjny Tematyka Świat
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (66)

jastrz jastrz

2 ostatnie wersy pierwszej zwrotki napisałbym inaczej:


woda z powietrzem starły się i raczej,
niż ulec, wolą świat rozbić w perzynę.

Poza tym - świetnie.

Nie przekonuje mnie rym siłacze / harce.

Kazimierz Surzyn Kazimierz Surzyn

Bardzo wymowny, piękny sonet, głęboka puenta,
pozdrawiam ciepło, miłego dnia.

@Krystek @Krystek

Pragniemy normalności. Mam nadzieję na poprawę.
Udanego dnia:)

Annna2 Annna2

Dobry sonet.
Nad losami świata- jego poplątanie,
też chciałabym, by to opamiętanie przyszło.

anna anna

Piękny i wymowny sonet.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »