Żywot

Żywot ludzki niezmienny od lat,
i o tym wie każda siostra i brat,
Ojciec czy matka,
Po prostu cała rodzinna gromadka.

Uczymy się żyć,
uczymy się być,
by następnie przepaść w otchłań dorosłości.
Poznać wiele osobistości.

I odejść w zapomnienie,
porzucić życia doczesnego mienie.
Odpaść z życiowego monopolu,
odpaść ze swojego zespołu.

Oddalić się w cień.
z dala od nieporozumień.
By umrzeć w samotności.
W niedalekiej przyszłości.

Nie pozostawiając niczego.

autor

Dibi

Napisany: 2012-10-20 Dodano: 2012-11-05 21:11:14

Ten wiersz przeczytano 553 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie