Żywot człowieka
Jest wiosna, lato, zima,
I już jesień zaczyna się człowiecze.
Ktoś się rodzi i dojrzewa,
Ktoś siwieje i umiera.
I nie ma się co dziwić,
Bo każdego z nas to czeka.
I choć człowiek często,
Jest drugiemu człowiekowi niezgody
kością,
To Ty mój wielki panie,
Choć nie każdy w to wierzy,
Jesteś mą największą radością !!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.