***Żywy trup***

Nie mam już nic.

Straciłam moje Słonko,
które oświetlało moje życie.
Straciłam te najważniejsze minuty, godziny, dni życia.
Straciłam wiarę...
Zgasła nadzieja na lepsze jutro...
Ulotnił się na zawsze uśmiech z mej twarzy...
Uciekła gdzieś chęć życia...
Zniknął szacunek do semej siebie
a wraz z nim
umilkł mój cichy szept sumienia...
Umarła cząstka mnie...
i to ta najważniejsza
...serce...
nic mi już nie pozostało
oprócz
pustej wegetacji
jeszcze funkcjonującego ciała...

autor

smoczyca

Napisany: 2005-07-27 Dodano: 2005-07-27 02:13:25

Ten wiersz przeczytano 673 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie