Zza ściany...
Nie mów mi skarbie
gdy na moim garbie
cały dom
i ze mnie wypływają
ostatnie soki
miłości...
a jakże
ale szacunku
także.
autor
altonk
Dodano: 2018-03-04 14:03:16
Ten wiersz przeczytano 699 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
;-)
Razem nie tylko w przyjemnościach.
Pozdrawiam :)
mądre słowa!!!
Dobra życiowa refleksja.
Cóż jest warta miłość, kiedy nie jest czymkolwiek
poparta.
Pozdrawiam:)
Marek
problemy rodzinne zawsze można rozwiązać
Mądry wiersz pozdrawiam serdecznie;)
Właśnie! Szacunek!
Pozdrawiam**
Komplementów wciąż dostarczał,
a tu trzeba było wsparcia!
Pozdrawiam!
Dobra refleksja i skłania do myślenia:)pozdrawiam
cieplutko:)
Za ścianą najczęściej te glosy mieszkają, co nie do
końca dobrze doradzają... :)