Jestem jak liść kołyszący sie na wietrze Jak jesienne niebo usłane chmurami Moja ścieżka długa i kręta Moja sukienka pobrudzona moją własną krwią Moje życie... Życie którego nie ma Którego nikt nie widzi Znaczenia nie ma nawet dla jesiennego wiatru
www.asssia.mblog.pl
Radośnie czyli stosownie do...
Zaciekawiło mnie na czym polega ta analogia z...
Kri, Mirosław Madyś, Pan Bodek, dziękuję Wam...
Anno, gdzieś ty się uchowała? Świętą za życia...
Doobra kontynuacja, Panie Bodku, dobra...
Ależ pięknie... i mnie tęskno za Waszym Duetem [*]
Panie Bodku - dużo chlał... ups! - "ciężko...