-BIAŁY PTAK-
Warkocze słonecznych promieni się unoszą - aby każdą porę roku przyozdobić blaskiem......
Bez ruchu, siedzi otulony śniegiem
na barwnej skarpie perłowej
ptak biały - skulony,
wolnością nieograniczony
a zbyt duży mróz, tłumi jego chęć
podrywu.
Głucha pustynia lodowcem zmrożona
po horyzont dotknięta słońcem dnia
odgłosy życia tak nikłe
w szafirowym lodowcu niezwykłe
pierścieniami nut pomykają do słońca.
Jak w kołysce poprawia swe białe pióra
w zwiniętych skrzydłach władza i moc
zgrabnie się wtula w subtelność zimową
pozłacana kraina niesie jasną noc.
Malowane muśniętym diamentem obłoki
tańczą w zaśnieżonej melodii wieczoru
poświata księżyca w krainie radości
dodaje koloru jej wiecznej miłości.
Bez ruchu, skulony, śniegiem otulony
słońce dnia za horyzontem żegna
ptak biały, tajemniczy,
w pejzażu malowniczym
gwiazdą nocy skrzydła nakryje.
**********
Czas, jest najpiękniejszy w swej istocie, ale tylko wtedy, jeśli mamy go z kim dzielić...... ----------------------------------------
Katarzyna Marciniuk
Komentarze (30)
pięknie;
uroczy ma w sobie tajemniczość i odrobinę magii -
podziwiam Twoją fantazję:-)
pozdrawiam
Z przyjemnoscia :)
Pozdrawiam:)
Dziękuję kochani :) uśmiech zostawiam milutki :)
Przenosisz czytelnika w inne wymiary przyrodniczej
rzeczywistości - Pozdrawiam serdecznie
Uroczy tajemniczy wiersz, Pani Kasiu pozdrawiam
serdecznie:-)
fantastycznie o przyrodzie
Kochani jesteście - bardzo to miłe :) każde słowo mnie
cieszy :) pozdrawiam wszystkich serdecznie :)
--- Kasiu... na blogu, na fb, także u Kormorana i
tu... to ja... wciąż ta sama... pozdrawiam
ciepluteńko i słoneczka życzę... :)
Dziękuję Kasiu Marciniuk miego dnia
Bardzo przyjemny wiersz, można czytać i czytać :)
Pozdrawiam i oczywiście daję głosik :)
Piękny tajemniczy i taki o wielkiej mocy:)
Przepiękny wiersz ...
pozdrawiam serdecznie i promiennego dnia Kasiu :)
Piękny wiersz!Serdeczności:-)
Bardzo Kasiu:)