*** ( z czego powstaje...
z czego powstaje człowiek?
z chleba i z wody
z przekroczenia linii
wystarczy o sobie zapomnieć
a pamiętać o innych
jeśli wybierzesz głód,
to odchudzisz, pomniejszysz
zło, które czai się wokół
- trzeba dać krok przed szereg
igła cię przeprowadzi
w odległe jasne miejsce
jeden krok, jedno życie,
okruch chleba uniesiesz
:) konkursowo, o O. Kolbe
autor
komnen
Dodano: 2009-09-28 11:06:16
Ten wiersz przeczytano 1657 razy
Oddanych głosów: 57
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Racja, by stac się człowiekiem, wystarczy o sobie
zapomniec ......
Wcale nie wiem co napisać, bo jestem wzuszona i
zaskoczona, że w tak prostym i jasnym przekazie (z
reguły wiersze autora sa bardziej skomplikowane)
można określić pięknie bezcenną wartość ludzkiego
serca.
Jest patronem mojej parafii.Stoi sobie z jednego pnia
wyrzeźbiony i słucha cierpliwie jak pytam i pytam "jak
stać się człowiekiem".
Pochylam głowe w milczeniu...( ...Uwierz we mnie a
bedziesz ze mna gdzie ja jestem ) ...Byłem tam i
wróciłem...dostałem druga szanse....i jeden okruch
chleba....B.dobry wiersz....pozdrawiam...
pamietam to malenkie pomieszczenie, gdzie mieszkal
Ojciec Kolbe. Zmiescilo sie tam male lozeczko,
stliczek, lawka, miska do mycia... i to wszystko. Ale
tam mieszkal czlowiek o wielkim bogactwie serca. Ten
wystapil krok do przodu i poprosil, zeby to jego, a
nie ojca dzieciom. przywiazal wowczas z Niepokalanowa
lancuszki zwyczajne, ale poswiecone. Dalam dwa
kobietom w Budapeszcie, wegierki znaly historie O.
Kolbe, cieszyly sie z takiego prezentu. Piekny wiersz
drogi autorze.
Wspaniale, jasno i mocno. Ukłuła mnie igła. Ojciec
Kolbe? ("Po czynach ich poznacie") A - niemal
przemilczany za tzw "komuny" Franciszek Gajowniczek -
człowiek, który zyskał drugie życie. I my - co z
danych nam talentów już roztrwoniliśmy?
nie bać się, świetny przekaz. cudowny wiersz.
pozdrawiam.
niesamowity wzór, niesamowity wiersz, niesamowity
tytuł.
"to są ci, którzy przyszli z wielkiego ucisku i
wybielili swoje szaty.../Apokalipsa św.Jana/
Jako mieszkaniec i rodowity zduńskowolanin, a swego
czasu "sąsiad" (dom obok domu) Ojca Kolbego - nie
przechodzę obojętnie obok dobrego wiersza.
Piękny wiersz o bogatej i przejmującej treści . Nie
będę wzywać świętych nadaremnie lecz wygrałeś
człowieku dziś .
świetny wiersz zgadzam się z innymi komentarzami
Pozdrawiam
Jasny i mocny przekaz. Szkoda że można oddać tylko
jeden głos.
Casus o.Kolbe jest ewenementem w historii
KL Auschwitz, wielka jest siła wiary ale jak
powiedział Jezus - "nie samym chlebem człowiek żyje" -
hagada z kazania na Górze, ew.wg Mateusza.
Mocny i Bardzo dobry ....pozdrawiam
dobry kawałek poezji Panie komnenie pozdrawiam