*** /czy to wędrował wiatr/
czy to wędrował wiatr
przez wzgórza moich trosk
czy czas wył pośród gwiazd
przemienionych w wilki
dźwięk który zawsze trwa
zaklinał lęk i żar
tam gdzie bezpieczny raj
kochajmy się kilka dni
przed ślubem kłosy z pól
wplatałam w swoją pogoń
setki, tysiące lat
siwe nagie pełnie
wschodzące znad twoich ramion
zachodzące we mnie
wszystkie nasze dzieci
wynalazły koło
autor
Wanda Kosma
Dodano: 2021-07-11 15:06:14
Ten wiersz przeczytano 3566 razy
Oddanych głosów: 94
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
Niedościgle pięknie piszesz :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
Pięknie! i Refleksyjnie!
Serdecznie pozdrawiam.:)
Artystycznie ujmujesz życie w wersy...a puenta
doskonała...pozdrawiam serdecznie.
Nie rozumiem Pani Wando.
Jestem poruszony Pani wierszem i napiszę specjalnie
dla Pani - wiersz o stylu. Jutro.
Wiersz doskonale napisany. Wyższa półka. Pozdrawiam.
Piękny! Można czytać wielokrotnie i odkrywać coś
nowego...
Pozdrawiam Wando :)
Takie wiersze Wando są artystyczną ozdobą i podnoszą
poetycką wartość tego portalu.
Ukłony.
z podobaniem Wando
Piękny wiersz
Bardzo ciekawie.
Dobrze, że człowiek nie stoi w miejscu, choć czasem
się kręci jak to koło ;)
Pozdrawiam :)
Wiersz jest kapitalny, zgadzam się z Koleżankami i
Kolegami poprzednikami. To jest praca jedyna w swoim
rodzaju, tak jak jej Autorka :-) Ukłony i gorące
pozdrowienia raz jeszcze, Wando :-)
Pięknie. Doskonale władasz słowem, Wando.
zaklęłaś wieczność w swoje wersy;
tylko ktoś Niezwykły mógł napisać taki Wiersz...
Jakże pięknie...
Pozdrawiam:)
Wiersz niezwykły. I puenta, która sprawia, że chce się
wracać do początku... Swoista obręcz czasu...
Pozdrawiam serdecznie :-)