Dwa smutki dwa światy
Dlaczego to co proste tak trudnym się
zdaje
Dlaczego dusze bliskie od siebie daleko
Dlaczego serce stając na rozstaju
Samotność wybiera choć pragnie i czeka
Dlaczego miłość co wielką potęgą
Czasem tak silna aż do poświęcenia
Dlaczego pustką w duszy niepojętą
Wypełnia cicho swój żywot istnienia
Szeptem mi jesteś na długość oddechu
Myślą fantazją ulotnym marzeniem
Zagłuszyć pragnę myśli w półuśmiechu
Te które dziś są tylko niespełnieniem
Czy w innym świecie znowu mnie
odnajdziesz
Zawsze i wszędzie Cię znajdę mówiłeś
Czekałem całe życie na Ciebie
Jestem więc taka jaką mnie wyśniłeś
Może miłością jestem niepojętą
Astralne ciała złączą się gdzieś w
niebie
Pod konstelacją spotkamy się świętą
Ty będziesz dla mnie ja będę dla Ciebie
Komentarze (11)
To ważne, aby być dla siebie nawzajem :) Miłość bywa
przewrotna... Pozdrawiam serdecznie +++
Piękny wiersz Ago. Czyta się z nostalgią w duszy.
Dziękuje Wam za pochylenie się nad tekstem i
pozdrawiam Was
Czasami trudno jest zrozumieć miłość. Wszyscy oczekują
od niej spełnienia, a ona niestety często przynosi
smutek, łzy i tęsknotę.
Bez względu na wszystko zawsze będziemy jej pragnąć.
Pozdrawiam.
Marek
Musimy więc wierzyć w wieczność, bo inaczej żadnej
nadziei. A miłość lubi chodzić własnymi drogami. Kiedy
Ciebie odwiedzi? Może dzisiaj?
Pozdrowionka :):)
Bardzo ładnie ciekawie...
pozdrawiam:-)
Lubię takie klimaty
Pozdrawiam
☀
z przyjemnością przeczytałam ten smutny monolog
Przepiękne strofy. Moje klimaty.
Pozdrawiam serdecznie Ago :)
Dziękuję za pochylenie się nad tekstem i pozdrawiam z
wzajemością Kazimierz Surzyn
Różne są kolory życia, wiersz skłania do przemyśleń
nad wartościami, pozdrawiam ciepło.