* (jutro, wszystko jutro...)

jutro, wszystko jutro
obiecujesz
że jutro będziesz żyć
i na moich oczach strzelasz sobie w głowę
prosto z butelki


tak jak we wszystkim nic nie wiadomo, więc
nawet ty nie umierasz do końca


jakoś tam na wpół wstajesz, wleczesz do łazienki
gdzie zamiast podciąć żyły
obcinasz sobie ręce


wracasz do telewizyjnego pokoju
zawijasz kikuty gazetą
krew wsiąka w litery i szpary ciszy
pomiędzy nimi
i w czarnobiałe fotografie ludzi, których nigdy nie poznasz
choć nie są wymyśleni


obiecujesz, że jutro będziesz żyć
a jutro
jesteś nieprzytomny


choć tak jak we wszystkim – nic nie wiadomo
jesteś nieprzytomny nie do końca


więc patrzysz jednym okiem
i tym jednym okiem władasz jak ręką
której już teraz nie masz


palcami oka ukręcasz lampę z sufitu
jak jabłko
puszczasz wielką betonową kulę
na tacę umysłu
Bang !


srebrną tacę, z której wysypuje się
śniadaniowy zestaw wyrzutów sumienia


obiecałeś, że dzisiaj będziesz żyć
i robisz to oprawiony w odłamki szkła
wymyślasz nowych bohaterów do gazety
której dzisiaj i już nigdy więcej
nie kupisz

autor

Marta Surowiecka

Dodano: 2009-11-07 14:20:36

Ten wiersz przeczytano 506 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie