W koszu ludzkich śmieci...
zwiędły kwiatek złożył płatki
na palecie kolorów malarza
dar miłości dla kochanej
odszedł w zapomnienia stuleci
zgięta ramka skrywająca
starą fotografię dziewczyny
przedarte na pół zdjęcie
z dopiskiem dla Aliny
lalka znoszona falami uczucia
małej dziewczynki
bez nogi potargana
patrzy na twarz porcelanowej
indochinki
w koszu tym historia
swój wieniec przeplata
snem swoistym marzeń
i pragnień naszego świata
szukając odrobiny w nim natchnienia
spotykamy się ze smutkiem zapomnienia
rzeczy które nas otaczały codziennością
stały się dla kosza ludzką zawartością
chołowice
....często tez nasze uczucia wrzucamy do tego kosza ludzkich zapomnianych spraw...
Komentarze (42)
Serdecznie
itaj, nie wiem czy dotarła do Ciebie informacja, że z
dniem 15 marca 2024 nasz portal poetycki
wiersze.kobieta.pl ma być skasowany z całą jego
zawartością. Jeśli chcesz skopiować swoje wiersze, to
lepiej zrób to przed 15-tym marca.
Cała społeczność bejowa zbiera się u Patryka (amaroka)
i popiera wniosek walki o nasz wspólny dom, każdy
podsuwa własne pomysły, co można zrobić, żeby
właściciele portalu zmienili zdanie. Reprezentuje nas
oczywiście cenzor Pan Jan i to on prowadzi rozmowy na
wyższym szczeblu.
Zostawiam Ci link do ostatniej publikacji amaroka, tam
są wszystkie nasze komentarze, warto by było abyś jako
aktywny użytkownik Beja wypowiedział/a się w tej
sprawie jako, że tworzymy razem watahę, która tak
łatwo się nie poddaje.
https://wiersze.kobieta.pl/wiersze/konsultacje-spolecz
ne-sprawie-beja-591448
Tak, pięknie, masz rację kosz ludzkich śmieci jest
ogromny i pomimo, że to śmieci bogaty w przeżycia i
wspomnienia... uśmiecham się , gdy widzę ślad Twojej
bytności Januszu, dziękuję i cieplutko pozdrawiam :))
Następny bardzo ciekawy temat, ale największym koszem
muszą dysponować nasi politycy - ci dopiero śmiecą i
wciąż znajdują nowe sorty śmieci, ale takie jest
życie...powodzenia
Najpierw są ważnymi sprawami...z czasem stają ię
odpadkami...raczej smutny i melanchoijny, wiersz.
uczucia i nie tylko...wyrzucamy do kosza wtedy gdy
już nikomu niepotrzebne
Podziwiam, podziwiam...
Ile można jeszcze znaleźć szczęścia i nieszczęścia w
takim ludzkim koszu, Bóg jeden wie. Dobry pomysł na
napisanie wiesza.
Napisałem kiedyś podobny tekst- o skarbach przeszłości
zakurzonych na strychu, zapomnianych przez ludzi, o
uczuciach, które odeszły w zapomnienie...
ileż w takim koszu się mieści, wspomnień, marzeń,
celów, wiadomości...ładny- refleksyjny....
pozdrawiam...
No to poczytaj sobie u mnie co jescze można znaleść w
koszu... Zadziwiający zbieg okoliczności...
Bardzo dobry wiersz, podoba się.
Januszu bardzo dziękuje za klip,
popłakałam się jak bóbr, szkoda że ludzie mają taką
krótką pamięć.Pozdrawiam serdecznie.
Każdy z nas ma taki kosz wspomnień - bagaż
doświadczeń. Podoba się takie widzenie oczami
piszącego a przedmówcy napisali wszystko oprócz
jednego wpisu bez sensu. Pozdrawiam
Wiele rzeczy i zdarzeń warto ocalić od zapomnienia.
Natomiast niektórych ludzi należałoby wyrzucić na
śmietnik historii i niech tam pozostaną ku
przestrodze.
w takim koszu wszystko można znaleźć- osobiście lubię
starocie, ale czasami też coś na strych wynoszę
-ładny wiersz -pozdrawiam
"wstyd to bolesne przeświadczenie o własnej
zasadniczej ułomności jako istoty ludzkiej” ( R.
Potter-Efron, P. Potter-Efron, Letting go of shame.
Understanding how shame affects your life, Hazelden
1989) *z dedykacją dla "szczęściarza" ;)